Nowy podręcznik szkolenia podstawowego

Kordek

Pozycja ta stanowi w swoim założeniu podręcznik przeznaczony do wykorzystania w okresie wstępnym szkolenia (np. projektu szkoleniowego Lekka Piechota Obrony Terytorialnej ON.pl) i została podzielona na pięć rozdziałów omawiających kolejno: wyszkolenie taktyczne, wyszkolenie ogniowe, walka wręcz, survival militarny oraz łączność.

Autorzy celowo pominęli zagadnienia związane ze szkoleniem inżynieryjnym i obroną przed oddziaływaniem BMR, którym poświęcono szereg publikacji szkoleniowych Wojska Polskiego, gdzie zostały wyczerpująco omówione i powielenie ich uważano za niecelowe. Wynikało to również z ograniczonej projektowanej objętości pozycji, która nie powinna była przekroczyć 300 stron.
W podręczniku zdecydowano się na przyjęcie struktury odwróconej piramidy, wychodząc z punktu zerowego, tj. omówienia umundurowania i wyposażenia indywidualnego, kończąc na zagadnieniach wymagających kompleksowego przygotowania teoretycznego i praktycznego takich jak np. nawigacja dzienna i nocna, survival czy też walka wręcz.
Omówiono szczegółowo elementy wyszkolenia, które zniknęły ze współczesnych podręczników podstawowych WP np. czołganie się, wykorzystanie taktyczne terenu czy też metody prowadzenia obserwacji w dzień i w nocy. Paradoksalnie autorzy musieli ponownie zdefiniować i omówić tak prozaiczne elementy działania żołnierza jak np. przemieszczanie się chyłkiem (!).
Wprowadzenie do pozycji walki wręcz stanowić miało w założeniu autorów nową jakość wśród polskich publikacji szkoleniowych, wynikającą nie tylko z uwagi na pomijanie tego zagadnienia w tradycyjnym modelu wyszkolenia, jak też z założenia w którym w obszarze szkolenia podstawowego nie miejsca na skomplikowane techniki lecz wyłącznie proste techniki, zakładające użycie elementów uzbrojenia i wyposażenia indywidualnego oraz dążenie do szybkiego rozstrzygnięcia przy użyciu karabinka lub pistoletu.
W podręczniku zdecydowano się wykorzystać dużo szerszą bazę źródłową włączając do bibliografii pozycje szkoleniowe z Rosji, Ukrainy, Białorusi, Kanady, Austrii, Francji czy też Hiszpanii. Wynikało to z założenia, że każda ze szkół taktycznych wnosić może oryginalne, nie występujące w innych, rozwiązania taktyczne nawet na poziomie wyszkolenia indywidualnego, co może zostać wykorzystane w różnych sytuacjach taktycznych na polu walki. Swoistym efektem pobocznym, czy też ciekawostką wynikającą również z tego założenia, jest ukazanie pokrewieństwa rozwiązań stosowanych obecnie w Wojsku Polskim z elementami szkolenia podstawowego wywodzącymi się z rosyjskiej (sowieckiej) szkoły taktycznej (!).
Zgodnie z sugestiami czytelników w podręczniku podstawowym znalazło się 16 stron kolorowych fotografii, który to standard według stanowiska wydawcy będzie obowiązywać również w kolejnych publikacjach.