Nowy Dowódca Projektu Szkoleniowego „Lekka Piechota Obrony Terytorialnej”

Kordek

Ustępującemu Dowódcy LPOT Wiktorowi Powiłajtisowi dziękujemy za dotychczasową pracę i trud włożony w jej wykonanie. Wielkie dzięki!

Kolegę Jacka Klimanka chyba nie trzeba przedstawić – jest żołnierzem rezerwy 17 WBZ, weteranem z Karbali, twórcą i organizatorem wielu ćwiczeń dla członków organizacji proobronnych. Jacek o sobie tak pisze:

„Urodzony 5 stycznia 1968 roku w Rudzie Śląskiej, wykształcenie średnie, zawód elektronik. Służbę wojskową rozpocząłem w roku 1988 w JW. 4101 czyli 1 Batalionie Szturmowym w Lublińcu skąd po ukończeniu Szkoły Młodszych Specjalistów zostałem skierowany do jednej z kompanii specjalnych Śląskiego Okręgu Wojskowego gdzie zajmowałem etat radiotelegrafisty i starszego radiotelegrafisty grupy specjalnej. Służbę zawodową rozpocząłem w roku 1991 w 25. Batalionie Rozpoznawczym przeformowanym później w 4 Batalion Rozpoznawczy, aby zakończyć ją w roku 2008 w 17 Wielkopolskiej Brygadzie Zmechanizowanej. Do czasu rozwiązania w Wojsku Polskim pododdziałów działań specjalnych odpowiedzialny byłem za wyszkolenie zwiadowców – radiotelegrafistów dla rodzimej kompanii specjalnej, natomiast czasowo, podczas centralnych zgrupowań, odpowiadałem za szkolenie zwiadowców – radiotelegrafistów S.O.W.

Praktycznie cala moja służba wojskowa związana była ze szkoleniem w zakresie rozpoznania oraz łączności. W jej trakcie oprócz wyszkolenia łącznościowego zdobyłem doświadczenie z zakresu działań specjalnych oraz rozpoznawczych, skoków spadochronowych, jazdy na nartach, wspinaczki górskiej, współdziałania ze śmigłowcami, pierwszej pomocy przedmedycznej oraz języka angielskiego.
Moje doświadczenie i poziom wyszkolenia zweryfikowała misja w składzie II zmiany PKW Irak gdzie brałem udział w kilku operacjach bojowych. Uczestniczyłem w obronie City Hall w Karbali oraz operacji „Iron Sabre” będącą operacją połączoną sił polskich i amerykańskich mającą za zadanie oczyszczenie miasta z bojowników Muktady As-Sadra. Moje szkolenie na rzecz PKW rozpoczęło się jednak znacznie wcześniej ponieważ już w połowie lat 90-tych funkcjonowałem w składzie nieetatowego pododdziału szkolącego dowódców drużyn, operatorów uzbrojenia oraz kierowców na potrzeby dwóch pierwszych zmian kontyngentów wojskowych IFOR w Bośni i Hercegowinie.

Po zakończeniu służby wojskowej zwróciłem uwagę na grupy i organizacje o charakterze paramilitarnym oraz graczy ASG. Moją aktywność w tej strefie rozpocząłem od przyłączenia się do nieformalnej grupy PJS gdzie zetknąłem się z graczami ASG, jednak szybko zrozumiałem, że ten rodzaj aktywności nie jest dla mnie specjalnie atrakcyjny. Niemniej jednak wykorzystanie replik broni palnej, które zaobserwowałem już w Iraku jest ciekawym rozwiązaniem szkoleniowym w kraju gdzie dostęp do broni jest znacznie ograniczony. Kolejną organizacją była SGO, której członkowie do dnia dzisiejszego prezentują bardzo wysoki poziom wyszkolenia specjalistycznego porównywalny z poziomem etatowych żołnierzy sił specjalnych. W tej formacji aktywowałem oddział SGO REC., który z czasem stał się zalążkiem drużyny w projekcie LPOT.

Jestem zwolennikiem łączenia szkoleń organizacji paramilitarnych z wojskiem oraz innymi służbami mundurowymi. Uważam, że synergia doświadczeń przynosi pozytywny efekt szkoleniowy dla jednych jak i drugich. Praktycznie od sześciu lat współdziałam z 17 WBZ, gdzie każdy z jej ostatnich dowódców od gen. Andrzejczaka począwszy dostrzegają pozytywy takiej współpracy. Już jako cywil wraz z członkami Lubuskiego Plutonu OT oraz zaprzyjaźnionych Jednostek Strzeleckich dwukrotnie wziąłem udział w szkoleniu dla podoficerów „Lider” oraz szkoleniach specjalistycznych w formie „dnia podoficera”. 17 WBZ partycypuje od kilku lat we wsparciu takich szkoleń i ćwiczeń jak „Weekend Zwiadowców” czy „Obrońca”, a szkolenia w roku 2016 realizujemy na podstawie „Rocznego Planu Współpracy”. Ostatnim ważnym przedsięwzięciem był udział w ćwiczeniu „Rosomak 16”, podczas którego jako pododdział OT realizowaliśmy wsparcie na terenie własnym dla sił kompanii piechoty zmotoryzowanej.

Obecnie z racji przyjęcia funkcji szefa projektu LPOT odpowiedzialny jestem również za przygotowanie do przejęcia dowodzenia plutonem przez mojego następcę. Okres ten trwał będzie około trzech miesięcy, a jego weryfikacją będzie ćwiczenie „Puma 16″, podczas którego kompania OT realizować będzie zadania w trakcie certyfikacji jednego z batalionów 10 BKPanc. do służby w Siłach Odpowiedzi NATO.”

Koledze Jackowi gratulujemy oraz życzymy sukcesów i powodzenia!

Przypominamy, że Dowódca Lekkiej Piechoty Obrony Terytorialnej odpowiada za zarządzanie i prowadzenie projektu LPOT według punktów ujętych w Regulaminie Organizacyjnym LPOT:

m.in. kieruje działalnością i pracą wszystkich Pododdziałów Lekkiej Piechoty (drużyn, plutonów) oraz wydaje rozkaz o: utworzeniu Pododdziału, nadaniu mu numeru oraz nazwy, mianowaniu Dowódcy Pododdziału Lekkiej Piechoty Obrony Terytorialnej oraz jego zastępców.

Grupy i osoby zainteresowane czynnym udziałem w Projekcie Szkoleniowym „Lekka Piechota Obrony Terytorialnej” zapraszamy do kontaktu z Dowódcą LPOT:

j.klimanek@obronanarodowa.pl
tel.: 725 890 135