Lubuska ON: Certyfikacja 2016

Kordek

Z uwagi na fakt, że dowódca Lubuskiej OT był jednocześnie osobą certyfikowaną za przebieg całości odpowiadał dowódca LPOT, natomiast z ramienia organizacji nadzór prowadził kol. Grzegorz Matyasik – Prezes Stowarzyszenia ObronaNarodowa.pl.

W przedsięwzięcie bardzo mocno zaangażował się pion szkolenia 17WBZ, który wsparcie merytoryczne instruktorów oraz techniczne i materiałowe powierzył 1 batalionowi piechoty „Ziemi Rzeszowskiej”. Żołnierze zabezpieczyli instruktorsko sześć z dwunastu punktów weryfikacyjnych, dodatkowo jednostka udostępniła wyposażenie inżynieryjno-saperskie i przeciwchemiczne oraz zabezpieczenie medyczne. Do dyspozycji na czas szkolenia oddano obiekt nowoczesnej strzelnicy garnizonowej.

Tegoroczna certyfikacja była pierwszą przeprowadzoną w zgodzie z nowymi zasadami, a w szczególności z zasadą regionalności, która umożliwia przeprowadzanie tego typu przedsięwzięcia wszystkim dowódcom wojewódzkim na własnym terenie. Odejście od centralnego weryfikowania to również oszczędność czasu i środków finansowych.

W przedsięwzięciu udział wzięło szesnastu członków Lubuskiej OT, z których zaliczenie pozytywne uzyskało jedenastu. Pozostali swoją drugą szansę otrzymają w kwietniu.

Treść nie różniła się od przeprowadzanych już wcześniej sprawdzianów centralnych i obejmowała siedemnaście zagadnień realizowanych na dwunastu punktach weryfikacyjnych. Zmianie uległa jedynie treść związana z dostosowaniem sprawdzianu do norm szkoleniowych obowiązujących w Wojskach Lądowych, co jest rozwiązaniem naturalnym biorąc pod uwagę aktualność postulatu naszej organizacji o możliwości wcielania do Wojsk Obrony Terytorialnej zwartych pododdziałów wywodzących się z organizacji proobronnych pod warunkiem ich certyfikowania przez wojsko.

Osoby weryfikowane musiały zmierzyć się z następującymi zagadnieniami:
• Kontrola wyposażenia indywidualnego.
• Maskowanie osobiste.
• Zasady B.L.O.S
• Budowa broni. Rozkładanie i składanie karabinka kbk AKMS na czas (normy szkoleniowe).
• Ładowanie magazynka na czas (norma szkoleniowa).
• Budowa granatów i rzut granatem (norma szkoleniowa).
• Podstawy szkolenia medycznego (norma szkoleniowa).
• Strzelanie na celność z karabinka kbk AKMS.
• Komunikacja niewerbalna.
• Zasady poruszania się na polu walki (norma szkoleniowa).
• Reakcja indywidualna na kontakt z przeciwnikiem.
• Wykonywanie pojedynczego stanowiska strzeleckiego do postawy leżąc (norma szkoleniowa).
• Ustawianie pojedynczej miny przeciwpancernej (norma szkoleniowa).
• Zastosowanie indywidualnych środków ochrony przed skażeniami.
• Podstawy łączności.

Ciekawym i pożytecznym rozwiązaniem było zastąpienie dotychczas używanej odzieży ochronnej OP-1 i masek przeciwgazowych MP-4 ich nowoczesnymi odpowiednikami czyli odzieżą FOO i maską MP-6 podobnie postąpiono przy szkoleniu medycznym, gdzie standardowy opatrunek jednorazowy i jego zastosowanie jako elementu tamującego krwawienie zastąpiono stazą taktyczną i jej wykorzystaniem.

Realizując takie przedsięwzięcie należy pamiętać, że obecnie nie można pozwolić sobie na pójście po linii „certyfikacji wewnętrznej”, której wynik tak naprawdę będzie jedynie satysfakcją dla osoby go osiągającej. Biorąc udział w kształtowaniu wizerunku członka organizacji proobronnej realizującej aktywność na rzecz obronności ważnym jest, aby tok szkolenia lub jego sprawdzania przystosowywać do tego, co już funkcjonuje. Należy zdawać sobie sprawę, że nikt nie wymyśli norm szkoleniowych specjalnie dla żołnierzy OT. Takie normy już istnieją od dawna i są realizowane przez żołnierzy, a przeciętnie sprawna osoba poświęcająca się szkoleniu nie powinna mieć problemu z ich wykonaniem.

Wczorajsza certyfikacja po raz kolejny pokazała, że liczyć można i na inne organizacje. Za wsparcie instruktorskie dziękuję strzelcom z sulechowskiej JS 4046 Z.S „Strzelec” OSW oraz nowosolskiej SJS 3006, za możliwość przeprowadzenia strzelania dziękuję Wschowskiemu Towarzystwu Strzeleckiemu im. Batalionu „Parasol”. Natomiast za zabezpieczenie logistyczne formującej się dopiero kolejnej drużynie lekkiej piechoty z regionu Kostrzyn – Słubice.

Jacek Klimanek
Dowódca LPOT