Udział w pogrzebie ś.p. Henryka Kończykowskiego ps. Halicz
6 grudnia 2016
Kordek
W dniu 5 grudnia br. delegacja Stowarzyszenia ObronaNarodowa.pl wystawiona przez 2 i 3 pluton Mazowieckiej OT oddała hołd ś.p. kpt. Henrykowi Kończykowskiemu ps. Halicz – ostatniemu bohaterowi plutonu „Felek” Batalionu Zośka, który odszedł na wieczną wartę 29 listopada 2016 r. Pogrzeb odbył się na Starych Powązkach w Warszawie po uroczystej Mszy św. w kościele p.w. Karola Boromeusza.
Notka biograficzna:
Henryk Kończykowski (ur. 12.01.1924, zm. 29.11.2016), ps. „Halicz”, syn prof. Politechniki Warszawskiej, absolwent Szkoły Mechaniczno – Technicznej Wawelberga i Rotwanda w Warszawie. Harcerz legendarnej 16. WDH im. Zawiszy Czarnego. Uczestniczył w obronie stolicy we wrześniu 1939 roku. Podczas okupacji działał w małym sabotażu. Dowódca 4 drużyny w plutonie „Felek” Harcerskiego Batalionu Armii Krajowej „Zośka”. Walczył w Powstaniu Warszawskim, między innymi na Starym Mieście, gdzie został ranny i skąd przedostał się kanałami do Śródmieścia. Był świadkiem śmierci legendarnego dowódcy Kompani „Rudy” Andrzeja Romockiego „Morro”. Uczestniczył w zdobyciu „Gęsiówki”. Za swoją postawę na polu walki otrzymał Krzyż Walecznych. Po wojnie podjął działalność w „drugiej konspiracji”. Ujawnił się dopiero na polecenie płk. Jana Mazurkiewicza „Radosława”. W 1946 r. podejmuje studia politechniczne. Cztery lata później aresztowany przez UB i skazany na 15 lat więzienia. Wyrok otrzymuje także jego żona Halina. Po 3 latach i 10 miesiącach wyszedł na wolność dzięki amnestii. Dokończył studia inżynierskie i został zatrudniony w Biurze Badawczym ds. Jakości na Politechnice Warszawskiej. W 2012 r. odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
